Συνέντευξη στη Χριστίνα Σούρρα
Κριτική στην σημερινή εργασιακή κατάσταση ασκεί ο πρόεδρος του Πανελληνίου Σωματείου Χειριστών Μηχανημάτων κ. Εμμανουήλ Μανωλάς αλλά δε σταματά εκεί. Παρουσιάζει στη συνέντευξη του στα «Ε.Θ.» όλες τις προτάσεις του σώματος ώστε να αντιμετωπιστούν τα πάγια προβλήματα των χειριστών μηχανημάτων και προτάσσει ένα σχέδιο δράσης που θα βγάλει τους εργαζόμενους από το τέλμα που έχει περιέλθει ο κλάδος.
-Κύριε, Μανωλά, ποια είναι η θέση σας για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (Σ.Σ.Ε.) των χειριστών μηχανημάτων;
-ʼποψη μας είναι ότι οι ΣΣΕ πρέπει να αλλάξουν εξολοκλήρου προκειμένου να μην γίνονται αδικίες εις βάρος των συναδέλφων. Είναι απαραίτητο να καλύπτουν όλο το φάσμα του κλάδου και να συμβαδίζουν με τα σημερινά δεδομένα.
Με λίγα λόγια χρειάζεται να σταματήσουν οι προχειρότητες στη διαμόρφωση τους και να εμπλουτιστούν ώστε να μην υπάρχουν ασάφειες ή αμφισβητήσεις.
Θα πρέπει επίσης να καταργηθούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου-έργου και να είναι όλες αορίστου χρόνου.
-Μιλήστε μας για τις σχολές επιμόρφωσης χειριστών.
-Θεωρούμε ότι οι σχολές επιμόρφωσης των αδειούχων χειριστών είναι απαραίτητες μιας και η νέα τεχνολογία των Μ.Ε. διαμορφώνει νέα δεδομένα και απαιτεί ανάλογες γνώσεις.
-Μιλήστε μας για τις τελευταίες εξελίξεις στο ασφαλιστικό και στο συνταξιοδοτικό. Πόσο οι νέες ρυθμίσεις πλήττουν τους επαγγελματίες του χώρου σας;
-Τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων με σωστή οικονομική διαχείριση υπερκαλύπτουν εξολοκλήρου τα έξοδα των ασφαλισμένων για ιατρική, νοσηλευτική και φαρμακευτική περίθαλψη. Και μένει υπόλοιπο ένα μεγάλο ποσό για πλήρη κάλυψη των συντάξεων.
Χρειάζεται όμως να: 1/ Εισπραχτούν όλα τα χρέη των οφειλετών προς τα ταμεία. 2/ Ενοποιηθούν τα ασφαλιστικά ταμεία 3/ Γίνει η στέγαση τους σε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις των ιδίων για όλες τις υπηρεσίες 4/ Σταματήσει μια για πάντα η ανασφάλιστη εργασία, 5/Η μισθοδοσία και η συνταξιοδότηση όλων εκείνων που εργάζονται για τα ασφαλιστικά ταμεία να γίνεται από τα ίδια τα ταμεία ισότιμα για κάθε ασφαλισμένο.
Με την εφαρμογή των παραπάνω θα πετύχουμε την οικονομική ευχέρεια για μείωση ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης καταπολεμώντας το «παθητικό κομμάτι» των ταμείων που λέγεται ανεργία.
-Ασφάλεια στους χώρους εργασίας. Πόσο εκτεθειμένοι είναι οι εργαζόμενοι
του κλάδου σας;
-Σε καθημερινή βάση αυξάνεται η πίεση στους εργαζομένους για αύξηση της παραγωγικότητας τους που πολλές φορές ξεπερνά τα ανθρώπινα όρια. Είναι συχνό φαινόμενο η αντικατάσταση των ειδικευμένων (παλιών) εργαζομένων στην παραγωγή από ανειδίκευτους προκειμένου να πετύχουν οι επιχειρήσεις την μείωση του κόστους παραγωγής.
Η μη αντικατάσταση κάθε είδους φθαρμένου υλικού και η κακή συντήρηση του μηχανολογικού υλικού της επιχείρησης μας δημιουργεί προβλήματα στην εργασία.
Επίσης βασικός παράγοντας επικινδυνότητας είναι η ανθρώπινη αμέλεια είτε αυτή προέρχεται από στελέχη της επιχείρησης, είτε από εργαζομένους.
Όλα τα παραπάνω και όχι μόνο δημιουργούν στις περισσότερες περιπτώσεις από απλές εργασιακές παθήσεις (ασθένειες) είτε μικρά ή μεγάλα εργατικά ατυχήματα ακόμη και θανατηφόρα.
Τα μέτρα που θα πρέπει να εφαρμοστούν για την αποφυγή τέτοιων περιπτώσεων θα πρέπει να είναι αυστηρά και να ελέγχονται σε καθημερινή βάση. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους σε συνεργασία με τις επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας θα πρέπει να επιβάλλουν με κάθε τρόπο την εφαρμογή της σωστής λειτουργίας στους χώρους εργασίας.
Ζητάμε τέλος, για τους ανέργους που δεν καλύπτονται λόγω μακράς ανεργίας να καλύπτονται με τους όρους που ασφαλίζεται ένας πλήρως ασφαλισμένος.
-Πως σχολιάζετε την πορεία του κλάδου ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια;
– Αποδεδειγμένα ο κλάδος μας είναι το «κλειδί» έναρξης κάθε εργασίας.
Είτε πρόκειται για τεχνικά έργα – οδοποιία – βιομηχανία – βιοτεχνικές επιχειρήσεις – λατομεία και λατομικές δραστηριότητες –μεταλλευτικές –ναυτιλιακές – αεροπορικές και εκατοντάδες άλλες επιχειρήσεις είτε έργα που καλύπτουν κάθε ανθρώπινη ανάγκη όπως πλημμύρες, χιόνια, πυρκαγιές, καθαριότητα κλπ.
Οι νέοι μας με μεγάλο πόθο θέλουν να κατακτήσουν τον κλάδο μας. Δυστυχώς όμως γρήγορα οι περισσότεροι από αυτούς εγκαταλείπουν εντός της πενταετίας τον χώρο ψάχνοντας κάποια άλλη δραστηριότητα που θα μπορούν να ζουν πιο ανθρώπινα, με καλύτερες συνθήκες εργασίας και περισσότερα έσοδα.
Οι εναπομείναντες προσπαθούν να επιβιώσουν μιας και αποδεδειγμένα ελάχιστοι συνάδελφοι μας έχουν το προνόμιο της συνταξιοδότησης.
Είναι ένας κλάδος κουραστικός, ανθυγιεινός, με πολλές καταπονήσεις για το ανθρώπινο σώμα αλλά και πολλές εργασιακές ασθένειες.
Απαιτεί από τον εργαζόμενο εμπειρία, υπευθυνότητα και μεγάλη ευθύνη τόσο για το έργο που εκτελεί όσο και για το μηχάνημα το οποίο χειρίζεται.
Στα παραπάνω προστίθενται και χειροτερεύουν την κατάσταση το χαμηλό εισόδημα των συναδέλφων για τα σημερινά δεδομένα, το μεγάλο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, καθώς και η τεχνητή κρίση που προσπαθούν να περάσουν με διάφορα τεχνάσματα κάποιες επιχειρήσεις προκειμένου να δημιουργούν ανεργία και τρομοκρατία. Επίσης δραστηριοποιούνται στον χειρισμό των μηχανημάτων ανειδίκευτοι εργαζόμενοι που στερούνται τη γνώση, την εμπειρία, την εκπαίδευση, την απαιτούμενη από το νόμο άδεια χειρισμού μηχανημάτων, όπως αυτό προβλέπεται από το ΠΔ 31/90 και όλα αυτά επιτείνουν το πρόβλημα.
Η παρανομία και η ανευθυνότητα αυτών των επιχειρήσεων για εμάς είναι εγκληματική, αφού προκαλούνται πολλά ατυχήματα.
Ευθύνη για αυτή την κατάσταση έχουν και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους όπως: τα ΣΕΠΕ και η Επιθεώρηση Μεταλλείων, που δεν ασκούν σοβαρά και στο βαθμό που θα έπρεπε το έργο τους, χωρίς βέβαια να αποποιούμεθα τις συνδικαλιστικές ευθύνες κάποιων συνδικαλιστών του κλάδου μας, οι οποίοι προκειμένου να αυξήσουν τα μέλη που τους ψηφίζουν και για την στήριξη και μόνο παραταξιακών συμφερόντων ξεπουλάνε στο όνομα της ψήφου και της συνδικαλιστικής παράταξης που ανήκουν τους πάντες και τα πάντα.
Έχουν γίνει και γίνονται μεγάλα βήματα από πλευράς επιχειρήσεων για την αντικατάσταση των παλαιών μηχανημάτων, αλλά χρειάζεται ακόμη πολύ δουλειά και θέληση, γιατί ο αριθμός των μηχανημάτων που κυκλοφορούν με προβλήματα και σε πολλές περιπτώσεις εντελώς παράνομα είναι πολλά.
ʼποψη μας είναι ότι για να πετύχουμε κάτι καλύτερο απαιτείται σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ομαδική προσπάθεια για τον κλάδο.
-Ποια είναι η πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος;
-Το συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα μας σήμερα έχει τεράστιες ευθύνες για τα λάθη το οποία κατά καιρούς άλλοτε από αμέλεια και άλλοτε σκόπιμα δημιουργήθηκαν εις βάρος των εργαζομένων.
Αυτό που η ΓΣΕΕ ονομάζει «απεργία» οι εργαζόμενοι το λένε «ντουφεκιά στον αέρα». Το κακό ξεκίνησε με την στήριξη κάποιων συνδικαλιστών της πράξης ΝΠ 85/87 και επεκτάθηκε με ελαστικό ωράριο, εκ περιτροπής εργασία, συμβάσεις έργου- χρόνου οι οποίες σήμερα έχουν γίνει ιδιωτικά συμφωνητικά, με δανεισμό εργασίας, με το ασφαλιστικό, το χαμηλό εισόδημα, το συνταξιοδοτικό, την ανεργία και πολλά άλλα.
Εξάλλου η μικρή συμμετοχή των εργαζομένων σε απεργίες και συλλαλητήρια αποδεικνύουν περίτρανα την δυσαρέσκεια των εργαζομένων στη χώρα μας για το συνδικαλιστικό κίνημα.
Και επειδή για εμάς τα πολλά και παχιά λόγια είναι φτώχεια, απαίτηση μας είναι η συσπείρωση των εργαζομένων του συνδικαλιστικού κινήματος με σκοπό καθαρές σκέψεις και αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον των εργαζομένων στη χώρα μας.
